Schitterende uitersten van ‘The North-West’
Nadat we ons mooie kampeerplekje bij Lake Tahoe hebben verlaten rijden we richting het noorden, naar het Lassen Volcanic National Park. We rijden over leuke slingerwegen en vermijden nog steeds de grote snelwegen. De temperaturen schommelen aanzienlijk. De ene keer rijden we met temperaturen van rond de 35 graden en als we in Lassen National Park zijn lopen we door de sneeuw. Heerlijk, al die variatie.
VEEL WISSELEN VAN KLEDING
Het is een prachtige rit door dit park met al zijn bergen en besneeuwde toppen. We genieten volop en wisselen veel van kleding. Als we eenmaal het park uitrijden en weer in de bewoonde wereld terechtkomen krijgen we te maken met temperaturen van boven de 40 graden. Dit vraagt allemaal erg veel van het lichaam, maar we blijven lachen en vinden uiteindelijk voor $ 5 per nacht een prachtige kampeerplek aan een klein bergriviertje. Dit riviertje verwelkomt ons ook echt met open armen en we maken er uitgebreid gebruik van om er even goed in af te koelen.
Voordat we de kustlijn bereiken kamperen we nog een keer ergens in de bossen. Als we ’s morgens vertrekken kijken we erg uit naar de volgende mijlpaal die we gaan bereiken. Het weer is prachtig en we genieten van de weg. Als we eenmaal afdalen richting de kustlijn wordt het telkens een aantal graden kouder en uiteindelijk bereiken we na meerdere keren stoppen de kustlijn in onze winterkleding. Dit hadden we absoluut niet zien aankomen. Gelukkig is het er oogverblindend mooi. We houden allebei van de zee en het woeste water. De westkust van Amerika is dan ook echt prachtig met alle rotsvormingen in het water.
BUNK A BIKER
Tot nu toe vinden wij dat we tijdens onze reis weinig van de Amerikaanse cultuur hebben kunnen genieten en willen we meer mensen ontmoeten. Ik heb al eens eerder van een community gehoord genaamd Bunk a Biker. Dit zijn andere motorrijders die het leuk vinden gelijkgestemde mensen te ontmoeten, en bieden deze in veel gevallen een slaapplaats aan. Dit lijkt ons een erg leuk initiatief en we proberen het voor de eerste keer als we de westkust hebben bereikt.
We komen bij een ouder stel in huis en worden werkelijk met open armen ontvangen. Deze mensen zijn erg vereerd dat ze ons mogen hosten terwijl wij ons weer erg vereerd voelen dat wij zomaar in hun huis mogen slapen. We hebben een gezellige avond met veel verhalen, goed eten en een biertje erbij. We vragen hoe laat ze de volgende ochtend naar hun werk gaan, aangezien wij dan ook weer zullen vertrekken. Ze staan erop dat wij het rustig aan doen en pas vertrekken wanneer dat ons uitkomt.Een vreemde gewaarwording dat je dus eigenlijk bij onbekende mensen in hun huis achterblijft terwijl ze zelf naar hun werk gaan.
Na deze erg aangename ervaring rijden we verder langs de kustlijn richting het noorden. Die is werkelijk schitterend om met de motor te rijden. Alle uitzichten zijn mooi en we stoppen dan ook veel onderweg. Gewoon even het gaspitje erbij
pakken en koffie zetten om van de uitzichten te genieten. Ook rijden we door Redwood National Park in het noordwesten van Californië. Wat een bomen staan daar! We hebben ze allemaal wel eens op de foto gezien, pas als je ernaast staat
besef je werkelijk hoe groot ze zijn.
Via de kustlijn rijden we door naar Portland, Oregon, waar we wederom in een hittegolf terecht komen en we gelukkig worden opgevangen door nieuwe hosts van Bunk a Biker. We genieten van het luxe leven in de stad en hebben meerdere gezellige avonden voordat we weer verder rijden richting het volgende National Park, genaamd Mount Rainier in de staat Washington. Hier maken we wederom een aantal wandelingen door de bossen en over besneeuwde bergtoppen. Wat heeft dit land toch een schoonheid aan natuur te bieden. Het is echt geweldig! Net als de vele schitterende wegen om te rijden, ondanks dat ze niet altijd in even goede staat verkeren.
NATIONAL PARKS
Na ons korte bezoekje is het tijd om verder te rijden. Helaas kunnen we niet richting het noorden omdat de grens tussen de USA en Canada nog steeds gesloten is. We trekken naar het oosten en rijden via de staten Washington, Oregon en Idaho naar Montana. Een groot gedeelte hiervan rijden we over highway 12, wat ook weer een schitterende weg is die langs een rivier tussen de bossen door loopt.
Hiervandaan rijden we noordwaarts richting het volgende National Park genaamd Glacier, waar we ruim een week verblijven. Door dit park loopt de beroemde ‘Going to the Sun road’. Deze weg hebben we wel tien keer gereden. Heerlijk tussen de hoge bergen met prachtige uitzichten. Op onze kampeerplek in de buurt komen we Stephen tegen, een andere motorreiziger. Hij heeft zijn baan in LA opgezegd en is met de motor gaan reizen. Stephen is net 25 jaar geworden en geniet er volop van. We delen in de avond dan ook veel verhalen rond het kampvuur en blijven beiden lang op dezelfde plek. Stephen rijdt een scrambler. Niet omdat het de ideale motor is om mee te reizen, maar omdat dat zijn droom was. Zo zie je maar weer, waar een wil is, is een weg.
Vanuit Glacier rijden we door naar Yellowstone National Park waar het verschrikkelijk druk is. We doen hier een aantal wandelingen en rijden wederom door een prachtige bergpas, genaamd ‘Beartooth Pass’. In het winterseizoen is deze weg afgesloten, gelukkig kunnen wij er nu wel overheen. Ondertussen word ik nog uitgenodigd voor een ‘leuk’ off-road ritje met een van de locals. Dit liep echt uit op een ramp. Hij had via-via een leuke weg gevonden. Helaas viel deze absoluut niet in de smaak bij ons beide en hebben we 4 uur lopen ploeteren om 10 km af te leggen. Geen geslaagde actie dus. Met vallen en opstaan word je wijs, zullen we maar zeggen.
Inmiddels zijn we in de staat Wyoming aangekomen en rijden we rustig naar het zuiden, om nog even te genieten in Utah en Colorado. Helaas komen we als we op een onverharde weg rijden in een fikse regenbui terecht, waardoor de weg in een grote modderpoel verandert. Eerst gaat Gulcin onderuit en vervolgens ik ook. Ik ben niet zo goed in het breken van mijn val en beland op mijn schouder, die dit niet zo leuk vindt. Na een bezoekje aan het ziekenhuis hou ik een kleine week rust en besluiten we terug te rijden naar Arizona, van waaruit ik weer naar Nederland vlieg aangezien mijn visum verlopen is. Wat een heerlijk avontuur in een land dat zoveel te bieden heeft - het is er echt volop genieten. Nu op richting Alaska!